Όλοι αγαπάμε την άσκηση αλλά μισούμε τους μυϊκούς πόνους. Γνωρίζετε όμως από πού προέρχονται;
Πολλοί πιστεύουν ότι ο πόνος στους μυς μετά τη γυμναστική οφείλεται στη συσσώρευση γαλακτικού οξέος στους μυς που γυμνάστηκαν. Αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει καθώς ενώ γαλακτικό οξύ μένει πολύ λίγο στους μυς και φεύγει γρήγορα, παραμένουμε πιασμένοι.
Τι ισχύει πραγματικά;
Κατά τη ρήξη των μικροσκοπικών μυϊκών ινών και κατά την ανάπλαση μεγαλύτερων, μυϊκές συσπάσεις ή κινήσεις του σώματός μας που διεγείρουν τον μυ να ”λειτουργήσει”, προκαλούν πόνο, μιας και ο μυς δεν έχει ακόμα τις κατάλληλες ίνες ώστε να λειτουργήσει σωστά.
Έτσι, καταβάλει περισσότερη προσπαθεί ώστε να αντεπεξέλθει και στις πιο μικρές απαιτήσεις, και δημιουργείται ο γνωστός σε όλους μας πόνος.
Ειδικά αν το πρόγραμμά μας είναι εντατικό και έχουμε ”καταστρέψει” περισσότερες μυϊκές ίνες, τα πράγματα δυσκολεύουν, με αποτέλεσμα να πονάμε περισσότερο και να μην μπορούμε να λειτουργήσουμε σωστά.
Ο πόνος εξαλείφεται όταν έχουν δημιουργηθεί οι μεγαλύτερες και δυνατότερες μυϊκές ίνες, έχει ολοκληρωθεί δηλαδή η ”επανακατασκευή” τους.
Με πιο απλά λόγια
Όταν ζορίσουμε έναν αδύναμο μυ, γυμνάζοντας τον σε ρυθμό που δεν είναι ”συνηθισμένος”, τότε αυτός ο μυϊκός ιστός καταστρέφεται και ξαναχτίζεται πιο δυνατός και μεγάλος, για να αντέξει στις ”καινούριες συνθήκες”.
